Brak odpływu

Mistrz radia, Andrzej Woyciechowski mówił, że nie ma głupich pytań, są tylko głupie odpowiedzi. Od dwóch tygodni pławimy się w morzu takich. Mam wrażenie, że politycy pokonali nawet siły natury – trwa permanentny przypływ, odpływ zaniknął. Z szacunku dla Czytelników i z autoszacunku nie chcę nawet próbować zrozumieć kto i w co gra.

W normalnym świecie zdrada jest tak bolesna, że nikt, kto ma honor nie odważy się czekać na kolejną w tym samym związku. Ale świat polityki po pierwsze nie jest normalny, po drugie cierpi na deficyt honoru. Ciągłe pytanie o datę wyborów jest co najmniej żenujące. Najgorsze, że media w tym zalewie głupoty tracą poczucie ważności spraw.

Odszedł Bergman, odszedł Antonioni. Usnęli dzień po dniu. Ojciec odszedł spokojnie i łagodnie – mówi Eva Bergman. Czy ktoś ich zastąpi? Nie, przyjdą (już przyszli) inni, zrobią inne kino. Życie wygra ze śmiercią. Krytycy wspominają, że Bergman robił z kina konfesjonał, spowiadał się widzom ze swoich ułomności. Czekał na rozgrzeszenie i dawał je zarazem.

Dystansu znanego z wielkiego kina brakuje współczesnym mediom. Oczywiście trzeba znać skalę, ale mimo wszystko zbyt łatwo dajemy się wciągać w złą zabawę. Dajemy się wodzić za nos ludziom, których widoku powinniśmy oszczędzić naszym widzom. Im szybciej, tym lepiej. Dla wszystkich.