Krawat TV

Z chorwackiego Krk do Warszawy jest jakieś 1300 km. Dużo i mało. Można przejechać w jeden dzień, czyli jak za rogiem, ale od razu czuć zmianę świata, znaczy się jednak daleko.

Pierwsze polskie słowa jakie usłyszałem pochodziły od prokuratora Engelkinga. Choć w tym konkretnym przypadku – mam wrażenie – słowo prokurator brzmi jak nadużycie. Ładnie mówił, czuło się, że nauki pryncypała nie poszły w las. Można nawet powiedzieć, że uczeń przerósł mistrza – zamienił niszczarkę do dokumentów na zapis video z kamer i audio z podsłuchów w telefonach. Poza tym Engelking ma lepszą narrację od Ziobro, lepiej buduje napięcie, widzi więcej drobiazgów. Ładnie się słuchało. Udowodnił, że siła słowa bywa lepsza od siły muzyki.

Zapamiętałem wiele przekleństw, Kaczmarka „zafrasowanego“, Kaczmarka w krawacie i bez krawata oraz – a jakże – pokój o numerze 4020. Fajne show. Udowodnili, że Kaczmarek kłamał o swoim niespotkaniu z Krauze. Masa zobaczyła, że Władza może mieć rację: kręci on, nie Oni. Problem w tym, że brakuje broni.

Nie udowodniono, że to Kaczmarek przeciekał. Nie wiadomo po co obaj panowie (Kaczmarek i Krauze) mieli ryzykować kariery dla ostrzeżenia kogoś takiego jak Lepper. Nie bronię byłego ministra, bo dość ośmieszył się sam, choćby na wiecu z Giertychem i w wielu wypowiedziach. Piszę jedynie, że konferencja prokuratury była teatrem przedwyborczym.

Żałuję po wakacjach, że ominęło mnie orędzie premiera. Liczę na powtórkę w jakiejś reklamówce PiS, w końcu zasady zobowiązują. Nie wiem tylko czy Jarosław Kaczyński trzymał ręce jak zawsze nad stołem, czy może prawą zrobił słynne „v“. Obu rąk w geście poddania się chyba nie podniesie nigdy.


"Ten tekst to wyraz moich osobistych poglądów, nie należy go identyfikować z linią programową redakcji TVN 24".